مدل‌سازی مطلوبیت زیستگاه گونه‌های کانونی به‌منظور طرح‌ریزی حفاظت از تنوع زیستی در منطقه جنوب شرق ایران

Authors

Abstract:

Habitat suitability models for the focal species are used to address the concerns related to the limited availability of data for remote habitats by scrutinizing the relationship between the biodiversity distribution patterns and the natural-anthropogenic characteristics. The current study aimed at modeling habitat suitability for seven focal species including Asian black bear, Persian leopard, Persian ibex, Wild sheep, Chinkara, Asian houbara and Mugger in the  southeastern Iran, by relying on Generalized Linear Model (GLM), Generalized Boosted Model (GBM), Random Forest (RF), and Maximum Entropy (MaxEnt) models and using 10 physical, anthropogenical and land cover variables. Next, habitat suitability maps were overlaid with sensitive coastal habitats to delineate a final habitat suitability map. Based on our results, more than 34% of the region were identified as sensitive habitats which were mostly located along the coastline. These habitats demonstrated less than 15 percent spatial overlap with the current protected area network of the region. Moreover, a suitable connecting corridor extended in the east-west was identified, but it was neglected due to having lower suitability values in comparison to the central habitats and the focus of conservation objectives on the core habitat.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مد‌‌‌ل‌سازی چند‌ مقیاسی از مطلوبیت زیستگاه تغذیه‌ای کرکس مصری در منطقه حفاظت ‌‌شده ارسباران

The study aim was to predict foraging habitat suitability for Egyptian vulture as an endangered species in Arasbaran protected area. We studied the effects of 12 environmental covariates measured at seven spatial extents (0.5 -15 km) and two non-scalar environmental variables on foraging habitat of Egyptian vulture. A univariate model was applied to discern at which scale the variables show the...

full text

ارزیابی مطلوبیت زیستگاه بز و پازن(Capra aegagrus aegagrus) در منطقه حفاظت شده لشگردر همدان

  مدیریت و حفاظت موثر جمعیت‌‌های حیات‌وحش به درک و پیش‌‌بینی انسان از ارتباطات زیستگاه حیات‌وحش وابسته است. تعیین پراکنش گونه برای حفظ و مدیریت جمعیت‌‌ها، به ویژه برای گونه‌های در حال تهدید یک امر ضروری است. یکی از روش‌‌های تعیین پراکنش گونه‌‌ها ارزیابی زیستگاه است که با استفاده از مدل‌‌هایی می‌‌توان محدوده پراکنش گونه را پیش‌‌بینی نمود که ابزار مناسبی برای اهداف حفاظتی و مدیریتی است. گونه بز ...

full text

ارزیابی مطلوبیت زیستگاه آهوی ایرانی(Gazella subgutturosa) در منطقه حفاظت شده هفتاد قله استان مرکزی

چکیده آهوی ایرانی(Gazella subgutturosa)، با وضعیت حفاظتی آسیب پذیرVU ،گونه ای از گاوسانان ساکن مناطق دشتی و استپی ایران است که جمعیت آن در دهه های اخیر کاهش چشمگیری یافته است. منطقه حفاظت شده هفتادقله ازجمله زیستگاه‌های این گونه در گذشته محسوب می‌شده که در حال حاضر در داخل منطقه منقرض شده است. به منظور معرفی مجدد این گونه به منطقه حفاظت شده هفتادقله آگاهی از زیستگاه های مطلوب در سطح منطقه ضروری...

full text

ضرورت‌ها و الزامات بازنگری راهبردهای حفاظت از تنوع زیستی ایران

راهبرد‌‌های کنونی حفاظت از تنوع زیستی ایران با ساختارهای چندبخشی اجتماعی، سازمانی، سیاست‏گذاری و مدیریتی ارتباط تنگاتنگی دارد. از‌این‌رو، ضرورت دارد که راهبردی منسجم‌‌‌تر برای حفاظت از تنوع زیستی کشور در چارچوب رویکردی نوآورانه و سازگاری‌پذیر تدوین شود تا از این طریق، هماهنگی بسیاری از فرایندها و همکاری دامنۀ وسیعی از ذی‌نفعان تضمین شود. در این مقاله، ضمن تشریح «روش‏شناسی تدوین راهبرد لاکنر و ه...

full text

بررسی تنوع زیستی اجتماعات پلانکتونیک میگوشکلان در منطقه زیستگاه های مصنوعی سواحل خوزستان(منطقه بحرکان)

هدف از این تحقیق بررسی تراکم و تنوع  اجتماعات پلانکتونیک میگوشکلان در منطقه زیستگاه های مصنوعی سواحل خوزستان در آب های بحرکان (خلیج فارس) است. این بررسی به مدت یکسال از اردیبهشت 1390 تا فروردین1391 به صورت ماهانه انجام گردید. در مجموع دو فوق خانواده Penaeoidea ، Sergestoidea ، زیر راسته Caridea و چهار خانواده Sergestidae، Luciferidae، Penaeidae، Alpheidae شناسایی گردید. از خانواده Penaeidae گون...

full text

مدلسازی مطلوبیت زیستگاه دلفین ها در محدوده آب های ساحلی دریایی مکران با استفاده از مدل حداکثر آنتروپی (MaxEnt)

سواحل دریای مکران در جنوب ایران یکی از مناطقی با تنوع زیستی است که دارای زیستگاه های دریایی مهم برای بسیاری از پستانداران دریایی از جمله دلفینها است. در این مطالعه مدلسازی مطلوبیت زیستگاه برای دلفینها در انجام شد. بر اساس نتایج (MaxEnt) منطقه مکران (سواحل شمالی دریای عمان) با استفاده از مدل حداکثر آنتروپی به دست آمده از مدل، متغیرهای فاصله از ساحل و دمای سطحی آب به عنوان مهمترین پارامترها در شن...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 7  issue 3

pages  51- 66

publication date 2019-03

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023